Klinische studies

Van thuisoefenprogramma's, zoals de programma's die u met Physitrack® creëert,
is aangetoond dat ze de therapietrouw van patiënten vergroten.
Hieronder verwijzen we naar verschillende onderzoeken die dit bevestigen.

Kan een online tool voor het voorschrijven van oefeningen de therapietrouw aan thuisoefenprogramma's verbeteren bij kinderen met cerebrale parese en andere neurologische ontwikkelingsstoornissen? Een gerandomiseerde gecontroleerde studie

Doelstelling Het bepalen van de therapietrouw en de effectiviteit van een 8 weken durend thuisoefenprogramma voor kinderen met een handicap dat wordt aangeboden met behulp van Physitrack, een online tool voor het voorschrijven van oefeningen, in vergelijking met traditionele methoden op papier.

Opzet Enkelblind, parallel-gegroepeerd, gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek (RCT).

Setting De interventie vond plaats bij de deelnemers thuis in West-Australië.

Deelnemers Kinderen in de leeftijd van 6 tot 17 jaar met neurologische ontwikkelingsstoornissen, waaronder cerebrale parese (CP), die therapie krijgen in de gemeenschap.

Interventie Alle deelnemers volgden een geïndividualiseerd thuisoefenprogramma, dat aan de interventiegroep werd gegeven met behulp van Physitrack en aan de controlegroep met behulp van conventionele papieren methoden.

Primaire uitkomstmaten Aanhouden van het trainingsprogramma, doelen bereiken en trainingsprestaties.

Secundaire uitkomstmaten Plezier, vertrouwen en bruikbaarheid van Physitrack.

Resultaten Vierenvijftig deelnemers met CP (n=37) of andere neurologische ontwikkelingsstoornissen (n=17) werden gerekruteerd. Drieënvijftig deelnemers werden gerandomiseerd na één voortijdige terugtrekking. Zesenveertig deelnemers voltooiden het 8 weken durende programma, waarvan 24 in de interventiegroep en 22 in de controlegroep. Er was geen verschil tussen de twee groepen wat betreft het percentage voltooide oefeningen (interventie (n=22): 62,8% (SD 27,7), controle (n=22): 55,8% (SD 19,4), gemiddeld verschil tussen de groepen -7,0% (95% CI: -21,6 tot 7,5, p=0,34)). Beide groepen vertoonden een significante verbetering in hun zelfbeoordeling van geïndividualiseerde doelactiviteiten, maar er was geen statistisch significant verschil tussen de groepen wat betreft het bereiken van het doel, de kwaliteit van de oefenprestatie, het plezier, het zelfvertrouwen of de voorkeursmethode. Er waren geen bijwerkingen.

Conclusie Physitrack biedt een therapeut een nieuwe manier om een trainingsprogramma aan te bieden met online hulpmiddelen zoals trainingsvideo's, maar onze voorlopige bevindingen geven aan dat het mogelijk niet beter is dan een traditionele papieren methode voor het verbeteren van de therapietrouw of de andere gemeten uitkomsten. Oefenprogramma's blijven een interventie die wordt ondersteund door bewijs, maar er is een grotere RCT nodig om de online leveringsmethoden volledig te evalueren.

Registratiegegevens Australian New Zealand Clinical Trials Registry; ACTRN12616000743460.

http://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/

Johnson RW, Williams SA, Gucciardi DF, et al. Can an online exercise prescription tool improve adherence to home exercise programmes in children with cerebral palsy and other neurodevelopmental disabilities? Een gerandomiseerde gecontroleerde trial. BMJ Open 2020;10:e040108. doi: 10.1136/bmjopen-2020-040108
Onderzoeksrapport
Lees meer (opent in nieuw venster)

Mogelijkheden voor Telehealth en Fysiotherapie: Wat een nieuw patiëntenonderzoek onthult

Bay State Physical Therapy, toonaangevend leverancier van fysiotherapeutische zorg in het noordoosten van de VS, gebruikte Physitrack Telehealth (PTT) en patiëntbetrokkenheidssystemen om tijdens de wereldwijde pandemie Covid-19 in contact te blijven met hun patiënten - met groot succes.

Binnen een paar dagen was Physitrack in staat om alle BSPT zorgverleners op te zetten en te trainen in het gebruik van Telehealth. Halverwege maart was BSPT 100% virtueel - met behulp van Physitrack's bekroonde technologie en patiënten apps.

Bay State Physical Therapy & Northeastern University's Department of Physical Therapy, Movement and Rehabilitation Sciences 2020
Whitepaper
Lees meer (opent in nieuw venster)

Whitepaper: Telehealth door fysiotherapeuten in Australië tijdens de COVID-19 pandemie

De onderzoeksstudie is ontwikkeld met input van clinici, digitale zorgexperts, bedrijfseigenaren en financieringsinstanties om de effectiviteit en waarde van fysiotherapiebehandelingen via videoconsultatie tijdens de COVID-19-pandemie te evalueren.

Het project heeft de volgende doelstellingen gemeten:
- de kenmerken van fysiotherapeuten die telehealth-diensten hebben geïmplementeerd
- de aard van de diensten
- de soorten patiënten die gebruik hebben gemaakt van telehealth-fysiotherapiediensten
- de soorten aandoeningen die werden behandeld en het beheer ervan
- resultaten en ervaringen van patiënten
- kenmerken van het overleg

Deze informatie zal worden gebruikt om te pleiten voor voortdurende
financiering van telegezondheidsdiensten door fysiotherapeuten. Het
is een cross-sectionele online enquête met ethische goedkeuring
verkregen via de Universiteit van Melbourne.

APA Stichting voor Fysiotherapeutisch Onderzoek
Whitepaper
Lees meer (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van fysiotherapie met telerevalidatie bij chirurgische patiënten: een systematische review en meta-analyse

Achtergrond: De laatste jaren hebben telerevalidatiediensten zich snel ontwikkeld, en patiënten waarderen voordelen zoals verminderde reisbarrières, flexibele oefentijden, en de mogelijkheid om vaardigheden beter te integreren in het dagelijks leven. Echter, de effecten van fysiotherapie met telerevalidatie op postoperatieve functionele uitkomsten in vergelijking met gebruikelijke zorg bij chirurgische populaties zijn nog steeds niet overtuigend.

Doelstellingen: Het onderzoeken van de effectiviteit van fysiotherapie met telerevalidatie op postoperatieve functionele uitkomsten en kwaliteit van leven bij chirurgische patiënten.

Gegevensbronnen: Relevante studies werden verkregen uit MEDLINE, EMBASE, CINAHL, de Cochrane Library, PEDro, Google Scholar en het World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform.

Selectie van de studies: Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, gecontroleerde klinische onderzoeken, quasi-gerandomiseerde onderzoeken en quasi-experimentele onderzoeken met vergelijkende controles werden opgenomen zonder beperkingen ten aanzien van de taal of de datum van publicatie.

Gegevensextractie en synthese: De methodologische kwaliteit werd beoordeeld met behulp van de Cochrane risk of bias tool. Drieëntwintig dossiers werden geïncludeerd voor kwalitatieve synthese. Zeven studies kwamen in aanmerking voor kwantitatieve synthese over de kwaliteit van leven, en het totale gepoolde gestandaardiseerde gemiddelde verschil was 1,01 (95% betrouwbaarheidsinterval 0,18 tot 1,84), wat wijst op een toename ten gunste van telerevalidatie bij chirurgische patiënten.

Beperkingen: De verscheidenheid in inhoud van interventie en uitkomstmaten beperkte de uitvoering van een meta-analyse op alle klinische uitkomstmaten.

Conclusies: Fysiotherapie met telerevalidatie heeft de potentie om de kwaliteit van leven te verhogen, is haalbaar, en is ten minste even effectief als gebruikelijke zorg bij chirurgische populaties. Dit kan voldoende reden zijn om te kiezen voor fysiotherapie met telerevalidatie bij chirurgische populaties, hoewel de algehele effectiviteit op lichamelijke uitkomsten onduidelijk blijft. PROSPERO registratienummer: CRD42015017744.

Trefwoorden: Oefening; Functionele status; Fysiotherapie; Chirurgie; Telehealth; Telemedicine; Telerevalidatie.

Copyright © 2018 Chartered Society of Physiotherapy. Uitgegeven door Elsevier Ltd. Alle rechten voorbehouden.

Maarten A van Egmond, Raoul H H Engelbert, Jean H G Klinkenbijl, Mark I van Berge Henegouwen, Marike van der Schaaf # 1 2
PubMed
Lees meer (opent in nieuw venster)

Vergelijking van de resultaten van virtuele en persoonlijke fysiotherapie

Ascenti, een Britse aanbieder van fysiotherapie, analyseerde gegevens van meer dan 27.000 patiënten die een virtuele of persoonlijke behandeling kregen via een app. Ze vergeleken pijn, tevredenheid en activeringsresultaten van drie methoden: alleen virtueel, alleen persoonlijk en beide.

Ze ontdekten dat virtuele behandeling even effectief of effectiever was dan persoonlijke behandeling en ook handiger, toegankelijker en kosteneffectiever. Ze concludeerden dat digitale fysiotherapie een belangrijk onderdeel van de behandelmethode na Covid-19 zou moeten zijn.


Ascenti 2020
Whitepaper
Lees meer (opent in nieuw venster)

Een proximaal progressief weerstandstrainingsprogramma gericht op kracht en vermogen is haalbaar bij mensen met patellofemorale pijn

Doelstellingen:

Het evalueren van de haalbaarheid van een 12-weeks progressief weerstandstraining programma voor mensen met patellofemorale pijn (PFP) gericht op proximale spierkracht en kracht; en de resulterende klinische en spiercapaciteitsuitkomsten.

Belangrijkste uitkomstmaten:

Haalbaarheidsuitkomsten waren: geschiktheid, wervingspercentage, therapietrouw en uitval. Secundaire uitkomsten waren: waargenomen herstel, fysieke functie (AKPS en KOOS-PF), ergste pijn (VAS-cm), kinesiofobie (Tampa), fysieke activiteit (IPAQ), en heupkracht (isometrisch en 10 herhalingen maximaal) en kracht.

Resultaten:

Elf mensen, van de 36 die op de advertenties reageerden, begonnen aan het programma. Eén deelnemer trok zich terug. Tien deelnemers die het programma afmaakten, meldden verbetering (3 volledig hersteld; 6 duidelijk; en 1 matig). Hogere AKPS (effectgrootte [ES] = 1,81), verbeterde KOOS-PF (ES = 1,37), en verminderde pijn (ES = 3,36) kwamen voor naast toegenomen dynamische kracht voor heupabductie en -extensie (ES = 2,22 en 1,92, respectievelijk) en kracht (ES = 0,78 en 0,77, respectievelijk). De isometrische kracht verbeterde voor heup abductie (ES = 0,99), maar niet voor heup extensie.

Conclusie

Een 12-weeks progressief weerstandstrainingsprogramma gericht op proximale spierkracht en -kracht is haalbaar en geassocieerd met matig-grote verbeteringen in pijn, functie, en heupspiercapaciteit bij mensen met PFP. Verder onderzoek naar de werkzaamheid van progressieve weerstandstraining is gerechtvaardigd.

Christian J. Barton, Danilo de Oliveira Silva, Brooke E. Patterson, Kay M. Crossley, Tania Pizzari, Guilherme S. Nunes
Lees meer (opent in nieuw venster)

PaTIO: Physiotherapeutic Treat-to-target Intervention after Orthopaedic surgery; a cost-effectiveness study

Background

Fysiotherapie is een bewezen effectieve behandelstrategie na totale knie- en heupartroplastiek (TKA/THA), maar er is aanzienlijke praktijk variatie wat betreft timing, inhoud en duur. Deze studie heeft als doel de (kosten)effectiviteit van een gestandaardiseerde, treat-to-target postoperatieve fysiotherapiestrategie te vergelijken met gebruikelijke postoperatieve zorg.

Methoden

Met behulp van een cluster gerandomiseerd studieontwerp zullen opeenvolgende patiënten, die zijn ingepland voor een primaire TKA/THA in 18 ziekenhuizen in Nederland, worden toegewezen aan de treat-to-target fysiotherapie strategie of gebruikelijke postoperatieve zorg. Met de treat-to-target strategie wordt een gestandaardiseerd, individueel aangepast, oefenprogramma gericht op het bereiken van specifieke functionele mijlpalen. Evaluaties vinden plaats op baseline, 6 weken en 3, 6, 9 en 12 maanden follow up. Het primaire resultaat is de Knie Blessure / Heup Invaliditeit en Osteoartritis Uitkomst Score - Fysieke Functie Korte Vorm (KOOS-PS / HOOS-PS) op 3 maanden opvolging. Secundaire uitkomsten zijn de numerieke beoordelingsschaal voor pijn, de Oxford Knie en Heup Scores, prestatiegerichte test en de EuroQol 5D-5L voor kwaliteit van leven. Gebruik van gezondheidszorg, productiviteit en tevredenheid met de postoperatieve zorg worden gemeten door middel van vragenlijsten. In totaal zullen 624 patiënten nodig zijn, waarvan 312 TKA- en 312 THA-patiënten.

Discussie

De studie zal bewijs leveren met betrekking tot de (kosten)effectiviteit van de treat-to-target postoperatieve fysiotherapeutische behandeling in vergelijking met gebruikelijke postoperatieve zorg. De resultaten van deze studie zullen een belangrijke leemte in het bewijsmateriaal opvullen en zullen een belangrijke impact hebben op de dagelijkse praktijk van de fysiotherapeut.

Proefregistratie

Geregistreerd in het Nederlands Proefpersonenregister op 15 april 2018. Registratienummer: NTR7129.

Groot, Gademan, Peter, Van den Hout, Verburg, Vliet Vlieland, Reijman en namens de PaTIO studiegroep.
Pubmed
Lees meer (opent in nieuw venster)

Verbetert een webgebaseerd systeem voor trainingsprogrammering de therapietrouw thuis bij mensen met aandoeningen aan het bewegingsapparaat? Een gerandomiseerde gecontroleerde studie

Doel

Het doel van deze RCT was om te onderzoeken of de toevoeging van een webgebaseerd systeem, Physitrack, aan de gebruikelijke fysiotherapeutische zorg de therapietrouw van patiënten aan thuisoefeningen verbetert in vergelijking met de gebruikelijke niet-webgebaseerde methoden die fysiotherapeuten gebruiken om oefenprogramma's aan te bieden aan mensen met aandoeningen aan het bewegingsapparaat.

Methoden

Patiënten die zorg zochten bij fysiotherapeut praktijk werden gerandomiseerd in een interventiegroep (thuisoefeningen voorgeschreven met Physitrack) en een controlegroep (thuisoefeningen voorgeschreven met de gebruikelijke methoden van de therapeut). De primaire en secundaire uitkomsten waren therapietrouw, tevredenheid met de geleverde oefeningen en vertrouwen in het vermogen om de voorgeschreven oefeningen uit te voeren.

Resultaten

Er werden 305 deelnemers geïncludeerd. De interventiegroep rapporteerde een hogere therapietrouw en meer vertrouwen in lichaamsbeweging in vergelijking met de controlegroep. Er was geen verschil in tevredenheid tussen de groepen.

Conclusies

Het gebruik van een webgebaseerd systeem voor het programmeren van oefeningen verhoogde de therapietrouw en het ervaren vertrouwen in thuisoefeningen, maar de klinische relevantie van de resultaten moet nog worden bevestigd.

Bennell KL, Marshall CJ, Dobson F, Kasza J, Lonsdale C, Hinman RS. Does a Web-Based Exercise Programming System Improve Home Exercise Adherence for People With Musculoskeletal Conditions: Een gerandomiseerde gecontroleerde studie. Am J Phys Med Rehabil. 2019 Oct;98(10):850-858. doi: 10.1097/PHM.0000000000001204
Onderzoeksrapport
Lees meer (opent in nieuw venster)

Implementatie van een web- en smartphonegebaseerd oefenvoorschriftprogramma in MSK-fysiotherapie

St George’s serves a population of 1.3 million patients in southwest London. To help the team to manage an ever growing caseload, St George’s embarked on a study to look at the engagement with a digital exercise prescription tool versus paper based programmes.

Ze ontdekten dat patiënten die de digitale platforms gebruikten zich beter aan de oefeningen hielden dan patiënten die een papieren versie gebruikten.

Bekijk hier de poster: https://www.dropbox.com/s/lztj7mzl9hughqm/Physiouk%20poster%202017%203.pdf?dl=0

Wanless B. Implementatie van een web-based en smartphone gebaseerd oefenvoorschrijfprogramma in MSK Fysiotherapie. Fysiotherapie 2017;103(1):E21. doi: 10.1016/j.physio.2017.11.177
Lees meer (opent in nieuw venster)

Implementing a web based and mobile application exercise prescription programme in Fracture Clinic at St Thomas’ Hospital

With over 2 million patient contacts each year, GSTT is one of the busiest NHS trusts in the UK. The Fracture Clinic set out to establish patient exercise adherence and staff satisfaction with the use of Physitrack in treating Achilles tendon ruptures, anterior glenohumeral joint dislocations, Weber A ankle fractures and distal radius fractures.

Bekijk de poster hier: https://www.dropbox.com/s/5osrnuq8jhe1tdx/Physitrack%20Poster%20JG.pdf?dl=0

Jack Grodon, Senior Specialist MSK Fysiotherapeut
Lees meer (opent in nieuw venster)

Charles Sturt University

A study in partnership with NSW Ambulance to investigate the effects of different types of exercise training on a range of cardio-metabolic and musculoskeletal health outcomes in regional and rural paramedics.

Lees meer (opent in nieuw venster)

Ability Centre

A randomised controlled trial to evaluate the effectiveness of delivering a home exercise programme to school-age children with disabilities (cerebral palsy) using Physitrack.

Lees meer (opent in nieuw venster)

FASHIoN

This study focuses on the delivery of physiotherapy and dietitian interventions remotely to measure cost-effectiveness and outcomes of remote health interventions for patients with chronic conditions. Physitrack is used to deliver the exercise interventions and educational content to participants, track adherence to the exercise interventions and have video calls with patients.

Murphy, Eyles, Bennell et al.
PDF artikel
Lees meer (opent in nieuw venster)

Een multicomponentinterventie om de sedentaire tijd tijdens een ziekenhuisopname te verminderen: een quasi-experimentele pilotstudie

Doel

Het doel van deze studie was het evalueren van de haalbaarheid en de eerste effecten van een multicomponente interventie om de sedentaire tijd tijdens en kort na een ziekenhuisopname te verminderen.

Ontwerp

Dit is een quasi-experimentele pilotstudie waarin uitkomsten worden vergeleken bij patiënten die voor en na de implementatie van de interventie zijn opgenomen.

Instelling

Het onderzoek werd uitgevoerd in een academisch ziekenhuis.

Onderwerpen

Deelnemers waren volwassen patiënten die electieve orgaantransplantatie of vaatchirurgie ondergingen.

Interventies

In de controlefase ontvingen de patiënten gebruikelijke zorg, terwijl de patiënten in de interventiefase ook een meervoudige interventie ontvingen om de sedentaire tijd te verminderen. De interventie bestond uit acht onderdelen: papieren en digitale informatie, een beweegfilm, een activiteitenplanner, een stappenteller en Fitbit Flex™, een persoonlijke activiteitencoach en een geïndividualiseerd digitaal trainingsprogramma dat werd aangeboden met Physitrack™.

Maatregelen

Maatstaven voor haalbaarheid waren het zelfgerapporteerde gebruik van de interventiecomponenten (ja/nee) en tevredenheid (laag-hoog = 0-10). De belangrijkste uitkomstmaat was het mediane % sedentaire tijd gemeten door een versnellingsmeter die werd gedragen tijdens de ziekenhuisopname en 7-14 dagen daarna.

Resultaten

In totaal werden 42 controles (gemiddelde leeftijd = 59 jaar, 62% man) en 52 interventiepatiënten (58 jaar, 52%) geïncludeerd. De beweegfilm, papieren informatie en Fitbit Flex waren de drie meest gebruikte onderdelen, met de hoogste tevredenheidsscores voor de fitbit, papieren informatie, beweegfilm en digitale training. De mediane sedentaire tijd daalde van 99,6% naar 95,7% en van 99,3% naar 91,0% tussen dag 1 en dag 6 bij patiënten die waren opgenomen in respectievelijk de controle- en interventiefase. Het verschil op dag 6 bereikte statistische significantie (verschil = 41 min/dag, P = 0,01). Er werden geen verschillen gezien na ontslag.

Conclusie

Het implementeren van een multicomponente interventie om de tijd die men sedentair doorbrengt te verminderen bleek haalbaar en kan effectief zijn tijdens maar niet direct na een ziekenhuisopname.

Conijn D, van Bodegom-Vos L, Volker W, et al. A multicomponent intervention to reduce sedentary time during hospitalization: a quasi-experimental pilot study. Klinische Revalidatie. 2020;34(7):901-915. doi:10.1177/0269215520920662
Onderzoeksrapport
Lees meer (opent in nieuw venster)

GAP4

INLEIDING: Voorlopig bewijs ondersteunt de gunstige rol van lichamelijke activiteit op de prostaatkankeruitkomsten. Deze fase III gerandomiseerde gecontroleerde studie (RCT) is ontworpen om te bepalen of gesuperviseerde hoge intensiteit aerobe en weerstandsoefeningen de algehele overleving (OS) verhogen bij patiënten met metastatische castraatresistente prostaatkanker (mCRPC).

METHODEN EN ANALYSE: Deelnemers (n=866) moeten histologisch gedocumenteerde metastatische prostaatkanker hebben met bewijs van progressieve ziekte op androgeen deprivatie therapie (gedefinieerd als mCRPC). Patiënten kunnen behandelings-naïef zijn voor mCRPC of een eerstelijns androgeenreceptor-gerichte therapie voor mCRPC (d.w.z. abiraterone of enzalutamide) volgen zonder bewijs van progressie bij inschrijving, en zonder voorafgaande chemotherapie voor mCRPC. Patiënten zullen psychosociale ondersteuning krijgen en zullen willekeurig (1:1) worden toegewezen aan ofwel gesuperviseerde lichaamsbeweging (hoge intensiteit aerobe en weerstandstraining) of zelf-gestuurde lichaamsbeweging (verstrekken van richtlijnen), gestratificeerd naar behandelstatus en locatie. Oefenvoorschriften zullen worden afgestemd op de fitheid en morbiditeiten van elke deelnemer. Het primaire eindpunt is OS. Secundaire eindpunten zijn tijd tot ziekteprogressie, optreden van een skeletgerelateerde gebeurtenis of progressie van pijn, en mate van pijn, opiaatgebruik, fysieke en emotionele kwaliteit van leven, en veranderingen in metabole biomarkers. Er zal worden nagegaan of immuunfunctie, ontsteking, ontregeling van het insuline- en energiemetabolisme, en androgene biomarkers geassocieerd zijn met OS, en of zij de primaire associatie tussen lichaamsbeweging en OS mediëren zal ook worden onderzocht. Deze studie zal ook een biobank opzetten voor toekomstige ontdekking of validatie van biomarkers.

ETHIEK EN DISSEMINATIE: Validatie van lichaamsbeweging als medicijn en de werkingsmechanismen ervan zullen bewijs creëren om klinische praktijk te veranderen. Dienovereenkomstig zullen de resultaten van deze RCT worden gepubliceerd in internationale, peer-reviewed tijdschriften en gepresenteerd op nationale en internationale conferenties. Ethische goedkeuring werd voor het eerst verkregen aan de Edith Cowan University (ID: 13236 NEWTON), met nog eens 10 onderzoekslocaties sinds de ontvangst van de ethische goedkeuring, voorafgaand aan de activering.

PROEFREGISTRATIENUMMER: NCT02730338.

Afmetingen
Lees meer (opent in nieuw venster)

HIPARTI

Through a global collaboration, HIPARTI aims to determine the efficacy of hip arthroscopic surgery compared to a sham surgery (diagnostic arthroscopy only) for patients with symptomatic and radiological findings related to impingement (FAI) and/or labral tears using a randomized controlled design. Physitrack is used to deliver standardised exercise programs and collect outcomes data for analysis.

Lees meer (opent in nieuw venster)

PhysioFIRST

PhysioFIRST is an assessor and participant blinded randomised controlled trial comparing the effectiveness of two physiotherapy interventions for hip pain (FAI) in adults aged 18-50 years. The physitrack app is being used to deliver the exercise interventions to participants in both groups, and to track adherence to the exercise interventions.

Lees meer (opent in nieuw venster)

Een pilotstudie naar de bruikbaarheid en toepasbaarheid van Physitrack

Voor het Fysio Future Lab test een groep innovatieve fysiotherapeuten technologische applicaties in de dagelijkse praktijk. Door korte vragenlijsten en interviews wordt gebruiksvriendelijkheid, toepasbaarheid en fysiotherapeutische meerwaarde uitgewerkt voor elke applicatie. Deze pilotstudies focussen zich op het perspectief van zowel de therapeut als de patiënt. Daarnaast is het mogelijk voor zowel patiënten als fysiotherapeuten een korte vragenlijst te beantwoorden rondom technologische applicaties die al worden gebruikt.

Physitrack was onderwerp van het eerste onderzoek. Fysiotherapeuten (n=18) beoordeelden Physitrack met een 8/10 en 87% werkte er graag mee. De kosten voor het gebruik van Physitrack werden als acceptabel beschouwd.

Fysio Future Lab, Hogeschool Utrecht 2017


Lees meer (opent in nieuw venster)

Effect van een uitgebreide eRevalidatie interventie naast conventionele beroerte revalidatie op invaliditeit en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven: Een pre-post vergelijking

Doel

Het vergelijken van het effect op invaliditeit en kwaliteit van leven van conventionele revalidatie (controlegroep) met geïndividualiseerde, op maat gemaakte e-revalidatie-interventie naast conventionele revalidatie (Fast@home; interventiegroep) voor mensen met een beroerte.

Methoden

Pre-postdesign. De interventie bestond uit cognitieve (Braingymmer®) en fysieke (Telerevalidatie®/Physitrack®) oefeningen, activity-tracking (Activ8®) en psycho-educatie. Beoordelingen werden uitgevoerd bij opname (T0) en na 3 (T3) en 6 maanden (T6). De primaire uitkomst was invaliditeit (Stroke Impact Scale; SIS). Secundaire uitkomsten waren: gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, vermoeidheid, zelfmanagement, participatie en fysieke activiteit. Veranderingen in scores tussen T0-T3, T3-T6 en T0-T6 werden vergeleken door middel van variantieanalyse en lineaire gemengde modellen.

Resultaten

The study included 153 and 165 people with stroke in the control and intervention groups, respectively. In the intervention group, 82 (50%) people received the intervention, of whom 54 (66%) used it. Between T3 and T6, the change in scores for the SIS subscales Communication (control group/intervention group -1.7/-0.3) and Physical strength (-5.7/3.3) were significantly greater in the total intervention group (all mean differences< minimally clinically important differences). No significant differences were found for other SIS subscales or secondary outcomes, or between T0-T3 and T0-T6.

Conclusie

Revalidatienaast conventionele revalidatie had een klein positief effect op communicatie en fysieke kracht op de langere termijn, vergeleken met alleen conventionele revalidatie.

Brouns, B., van Bodegom-Vos, L., J. de Kloet, A., J. Tamminga, S., Volker, G., A.M. Berger, M., Fiocco, M., H. Goossens, P., P. M. Vliet Vlieland, T., & J. L. Meesters, J. (2021). Effect of a comprehensive eRehabilitation intervention alongside conventional stroke rehabilitation on disability and health-related quality of life: Een pre?post vergelijking. Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde, 53(3), 1-10. https://doi.org/10.2340/16501977-2785

Lees meer (opent in nieuw venster)

Fysiotherapeutisch begeleide beweegprogramma's voor patiënten met kanker: naar verdere afstemming en implementatie (Project VEERKRACHT)

Het doel van het project was om beweeginterventies voor kankerpatiënten beter en gebruiksvriendelijker te maken. De belangrijkste doelen waren

  • De oefenprogramma's verbeteren die fysiotherapeuten op maat maken voor patiënten met uitgezaaide borstkanker.
  • Begrijpen hoe fysiotherapeuten beslissen welke oefeningen ze voorschrijven in een trial en hoe dit kan helpen bij het beschrijven en beoordelen van de getrouwheid van interventies en training van zorgprofessionals.
  • Leer van de huidige stand van zaken van beweeginterventies in Nederland en onderzoek hoe je deze kunt implementeren in de kankerzorg.

In een van de geïncludeerde onderzoeken werd de tevredenheid van fysiotherapeuten over het Physitrack platform geëvalueerd. Tien fysiotherapeuten hadden het Physitrack platform gebruikt en beoordeelden de bruikbaarheid en duidelijke oefeningen positief. Als de fysiotherapeuten echter een elektronisch medisch dossier (EMR) gebruikten dat niet geïntegreerd was met Physitrack, dan zagen ze dit als een nadeel van het platform.

Lees meer (opent in nieuw venster)

"Klinkt een beetje gek, maar het was bijna persoonlijker": Een kwalitatief onderzoek naar de ervaringen van patiënten en clinici met door fysiotherapeuten voorgeschreven oefeningen voor knieartrose via Skype.

Artritis Care & Research 2017; 69(12): 1834-1844, https://doi.org/10.1002/acr.23218

Deze kwalitatieve studie onderzocht de percepties van fysiotherapeut en patiënten bij het gebruik van videoconferenties voor gesuperviseerde knie OA oefeninterventies.

Met 12 patiënten (gemiddelde leeftijd 62 jaar, 50% vrouwen) en 8 fysiotherapeuten werden individuele semi-gestructureerde interviews gehouden en de gegevens werden kwalitatief geanalyseerd aan de hand van een thematische benadering.

Er werden zes thema's vastgesteld:

Structuur:

  1. technologie (gemakkelijk te gebruiken, variabele kwaliteit, hulp bij het instellen nuttig)
  2. gemak voor de patiënt (tijdsefficiënt, flexibel, betere toegang)

Resultaten:

  1. tevredenheid met de zorg (bevredigend, plezierig, patiënten zouden het aanbevelen, therapeuten vonden videoconferentie nuttiger als aanvulling op gebruikelijke praktijk)
  2. voordelen voor de patiënt (minder pijn, betere functie, meer vertrouwen en zelfvertrouwen)

Proces:

  1. empowerment tot zelfbeheer (vergemakkelijkt door thuisomgeving en therapeuten die zich richten op effectieve behandeling)
  2. positieve therapeutische relaties (persoonlijke onverdeelde aandacht van therapeuten, ondersteunende vriendelijke interacties)
  3. (alleen uit interviews met therapeuten) routinebehandeling aanpassen (noodzaak om gewoonten aan te passen, ongemak zonder hands-on, ondersteund door onderzoeksomgeving)

De in deze studie waargenomen ervaringen van patiënten en zorgverlener waren overwegend positief. Videoconferencing met behulp van vertrouwde technologie (in dit geval Skype) lijkt een haalbare en aanvaardbare methode voor het leveren van oefeninterventies door zowel de patiënten met knie-OA als de zorgverleners. Videoconferencing als haalbare leveringsmethode voor oefeninterventies kan het bereik en de toegankelijkheid van fysiotherapie voor personen met knie-OA vergroten. Oefeninterventies via videoconferenties werden ervaren als versterkend voor patiënten en het maakte de ontwikkeling van positieve therapeutische relaties mogelijk ondanks het gebrek aan face-to-face toegang.

Samengevat waren de voordelen van de leveringsmethode bijvoorbeeld

  • Tijdsefficiëntie, betere toegang, flexibiliteit voor patiënten
  • Oefenen in de thuisomgeving werd ervaren als empowerment voor patiënten
  • Fysiotherapeuten zouden zich kunnen concentreren op het faciliteren van ondersteuning van het zelfmanagement van de patiënt en er was geen noodzaak om tijd te besteden aan hands-on behandelingen die werden gezien als hulpmiddelen.
  • Verschuiving in machtsverhouding - focusverschuiving van therapeutgericht naar patiëntgericht
  • De fysiotherapeuten legden meer de nadruk op het luisteren naar het verhaal van de patiënt dan op fysieke tests.
  • De patiënten waardeerden de technische ondersteuning die zij in het begin van de revalidatie kregen om het videoconferentiesysteem in te stellen en te gebruiken.
  • De patiënten vonden de revalidatie op afstand efficiënt en effectief. De fysiotherapeuten vonden de revalidatie op afstand ook doeltreffend, maar ook fysiek minder belastend.
Hinman RS, Nelligan RK, Bennell KL, Delany C.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Fysiotherapeuten en patiënten rapporteren over het algemeen positieve ervaringen met Telehealth tijdens de COVID-19 pandemie: een mixed-methods studie

Tijdschrift voor Fysiotherapie 2021;67:201-209, https://doi.org/10.1016/j.jphys.2021.06.009

In deze cross-sectionele studie met zowel kwantitatieve als kwalitatieve methoden wilden de auteurs meer te weten komen over hoe videoconferenties werden gebruikt in de fysiotherapie tijdens de COVID-19 pandemie en hoe de fysiotherapeuten en de patiënten dit hebben ervaren.

In totaal namen 207 fysiotherapeuten, zowel uit de particuliere praktijk als de gemeenschapsomgeving, en 401 patiënten (volwassenen ≥ 18 jaar ) deel aan een online enquête. De online enquête bevatte vragen over de implementatie van videoconferencing, bijv. kosten en gebruikte software (in fysiotherapeutversie) en de ervaren effectiviteit, veiligheid, gebruiksgemak en het comfort van communiceren met behulp van de videoconferencing.

Uit de resultaten bleek dat de meeste fysiotherapeuten van plan waren videoconferenties ook na de pandemie te blijven gebruiken voor individuele consulten. Twee van de drie waren ook van plan videoconferenties te gebruiken voor groepslessen.

De ervaringen van de fysiotherapeuten en patiënten waren positief. De fysiotherapeuten gaven een matige tot hoge waardering voor de effectiviteit van en tevredenheid over videoconferenties als fysiotherapeutische methode. Ook de patiënten gaven meestal matige tot hoge beoordelingen voor het gebruiksgemak van de technologie, het comfort bij de communicatie, de tevredenheid over het beheer, de tevredenheid over privacy/veiligheid, de veiligheid en de doeltreffendheid voor zowel individuele als groepssessies.

Technologie werd gezien als de sterkste factor die het gebruik van videoconferenties bevordert en als reden daarvoor. Valgevaar was de belangrijkste veiligheidsfactor.

Klinische implicaties: Volgens de auteurs "hadden patiënten en fysiotherapeuten over het algemeen positieve ervaringen met het gebruik van videoconferenties voor individuele consulten en groepslessen. De resultaten suggereren dat videoconferentie een haalbare optie is voor het verlenen van fysiotherapeutische zorg in de toekomst."
Bennell KL, Lawford BJ, Metcalf B, Mackenzie D, Russell T, van den Berg M, Finnin K, Crowther S, Aiken J, Fleming J, Hinman RS.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van telerevalidatie bij fysiotherapie: Een snel overzicht

Phys Ther. 2021 Jun 1;101(6):pzab053, https://doi.org/10.1093/ptj/pzab053

Deze 'Rapid review' had tot doel het beschikbare bewijsmateriaal van telerevalidatie in de fysiotherapie samen te vatten.

De auteurs doorzochten verschillende databanken en namen systematische reviews (SR's) op waarin fysiotherapie via telerevalidatiemethoden werd geëvalueerd. De uitkomsten waren 'klinische effectiviteit' (bijv. pijn), 'functionaliteit', 'kwaliteit van leven' (QOL), 'tevredenheid', 'therapietrouw' en 'veiligheid'. De analyse van de bevindingen was kwalitatief.

De auteurs includeerden 53 SR's waarvan er 17 een laag risico op vertekening hadden. De SR's betroffen de volgende gebieden: cardiorespiratoir (n=15), musculoskeletaal (n=14) en neurologisch (n=13). De rest (n=11) had betrekking op andere soorten aandoeningen en revalidatie.

Slechts één SR met laag risico op vertekening vergeleek telerevalidatie met persoonlijke revalidatie in een MSK-setting. De resultaten gaven de voorkeur aan telerevalidatie boven persoonlijke revalidatie wat betreft klinische effectiviteit en functie, maar niet wat betreft QOL. Zeven SR's met een laag vertekeningsrisico vergeleken telerevalidatie met geen revalidatie in een MSK-setting en vonden geen verschil tussen de groepen wat betreft klinische effectiviteit en tegenstrijdige resultaten voor functie. Vijf van de 6 SR's met een laag risico rapporteerden telerevalidatie superieur aan geen revalidatie voor QOL en één SR met geen verschil tussen de interventies...

Ga hier naar het 'open access' artikel en lees meer en ontdek hoe telerevalidatie werkt in hart- en longsituaties."

Zoals de auteurs stelden, is het van cruciaal belang dat het onderzoek wordt voortgezet en dat in de toekomst hoogwaardige klinische proeven worden uitgevoerd waarin de doeltreffendheid van telerevalidatie bij fysiotherapie wordt onderzocht.

Seron P, Oliveros MJ, Gutierrez-Arias R, Fuentes-Aspe R, Torres-Castro RC, Merino-Osorio C, Nahuelhual P, Inostroza J, Jalil Y, Solano R, Marzuca-Nassr GN, Aguilera-Eguía R, Lavados-Romo P, Soto-Rodríguez FJ, Sabelle C, Villarroel-Silva G, Gomolán P, Huaiquilaf S, Sanchez P. E.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van lichaamsbeweging via telehealth bij chronische ziekten: een systematisch overzicht en meta-analyse van beweeginterventies via videoconferentie

Br J Sports Med. 2022;bjsports-2021-105118, doi:10.1136/bjsports-2021-105118

In deze systematische review en meta-analyse evalueerden de auteurs de effectiviteit van oefeninterventies die via teleconferencing worden geleverd (d.w.z. een gezondheidswerker die deelnemers begeleidt tijdens een oefensessie met behulp van een afspraak op afstand via videoverbinding) bij mensen met chronische ziekten.

Zij voerden een systematisch literatuuronderzoek uit en includeerden trials waarin deelnemers met chronische ziekten beweeginterventies (aerobe en/of weerstandstraining) kregen aangeboden via teleconferentiemethoden. De onderzoeken moesten ook de inspanningscapaciteit en/of de kwaliteit van leven (QOL) evalueren.

De meta-analyses werden uitgevoerd voor vergelijkingen tussen groepen van inspanningscapaciteit en QOL. Risk of bias werd geanalyseerd hand de zekerheid van bewijs met Grading of Recommendations, Assessment, Development and Evaluation (GRADE).

Zij vonden 32 trials die voldeden aan de inclusiecriteria. De studies hadden een matig risico van vertekening en de GRADE-zekerheidsbeoordelingen varieerden van laag tot matig (lees hier meer over GRADE). De therapietrouw werd in 23 onderzoeken gerapporteerd en bedroeg gemiddeld 70%.

For exercise capacity and QOL the results from the meta-analyses favored videoconferencing when exercise intervention was compared to intervention without exercise component (small to moderate effect: standardized mean difference (SMD)=0.616, 95% CI 0.278 to 0.954; p=<0.001), SMD=0.400, 95% CI 0.099 to 0.701; p=0.009, respectively). When videoconferencing was compared to an exercise intervention delivered in-person, the results favored videoconferencing, with effects being small (QOL SMD=0.271, 95% CI 0.028 to 0.515; p=0.029, exercise capacity SMD=0.242, 95% CI 0.059 to 0.426; p=0.009).

Er werden geen ernstige ongewenste voorvallen in verband met videoconferenties gevonden.

Klinische implicaties: Het lijkt erop dat videoconferentie als leveringsmethode voor beweeginterventies een haalbare, veilige en effectieve methode zou kunnen zijn bij mensen met chronische ziekten. Er zijn echter nog meer studies van hoge kwaliteit nodig.

Brown RC, Coombes JS, Jungbluth Rodriguez K, Hickman IJ, Keating SE.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Realtime telerevalidatie bij ouderen met aandoeningen aan het bewegingsapparaat: Systematisch overzicht en meta-analyse

JMIR Rehabil Assist Technol . 2022;9(3):e36028. doi:10.2196/36028

Synchrone telerevalidatie (TR) biedt flexibiliteit ten opzichte van traditionele revalidatie en kan de continuïteit van de revalidatie bevorderen doordat belemmeringen zoals het reizen naar persoonlijke afspraken worden weggenomen. Synchrone telerevalidatie is revalidatie met behulp van telecommunicatiemiddelen in real time, dus bijvoorbeeld afspraken via telefoon of videogesprekken.

Deze systematische review had daarom tot doel de effectiviteit van synchrone TR op fysieke prestaties te evalueren in vergelijking met gebruikelijke zorg. Het doel was ook de voltooiingspercentages en de kosteneffectiviteit van TR in vergelijking met gebruikelijke zorg te beoordelen. De gebruikelijke zorg kon bestaan uit fysiotherapie op traditionele wijze, een educatieve interventie of geen zorg.

Deze systematische review zocht naar gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT's) en includeerde studies waarin synchrone TR werd gebruikt bij oudere volwassenen die zorg zoeken voor aandoeningen van het bewegingsapparaat. De studies met fysieke functie/prestatie uitkomsten (niet zelf gerapporteerd), interventie completion rate en/of kosteneffectiviteit uitkomsten werden geïncludeerd. De kwaliteit van opgenomen studies werd geëvalueerd met behulp van Cochrane's risk-of-bias tool.Tien studies die voldeden aan de inclusiecriteria werden opgenomen in de systematische review en meta-analyse (4 studies hadden een laag risico op vertekening). De meeste studies richtten zich op revalidatie voor of na een knie- of heupvervangende operatie.

Op basis van de resultaten was de gebruikelijke zorg niet superieur aan de revalidatie met synchrone TR. De uitkomsten (evenwicht, bewegingsbereik, kracht) waren vergelijkbaar tussen de groepen of zelfs iets beter in de TR-groepen. Er was geen groot verschil tussen de percentages voltooide interventies en de resultaten inzake kosteneffectiviteit (van 2 studies) gaven de voorkeur aan TR boven gebruikelijke zorg.

Klinische implicaties van dit onderzoek zouden kunnen zijn dat synchrone TR een haalbare alternatieve leveringsmethode is voor revalidatie bij oudere volwassenen met MSK-aandoeningen, vooral vóór of na een TKR/THR-operatie, aangezien het lijkt te resulteren in ten minste vergelijkbare fysieke verbeteringen als gebruikelijke zorg.

Synchrone telerevalidatie (TR) biedt flexibiliteit ten opzichte van traditionele revalidatie en kan de continuïteit van de revalidatie bevorderen doordat belemmeringen zoals het reizen naar persoonlijke face-to-face afspraken worden weggenomen. Synchrone telerevalidatie is revalidatie met behulp van telecommunicatiemiddelen in real-time, dus bijvoorbeeld afspraken via telefoon of videogesprekken.

Deze systematische review had daarom tot doel de effectiviteit van synchrone TR op fysieke prestaties te evalueren in vergelijking met gebruikelijke zorg. Het doel was ook de voltooiingspercentages en de kosteneffectiviteit van TR in vergelijking met gebruikelijke zorg te beoordelen. De gebruikelijke zorg kon bestaan uit traditionele fysiotherapie, een educatieve interventie of geen zorg.

Deze systematische review zocht naar gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken (RCT's) en includeerde studies waarin synchrone TR werd gebruikt bij oudere volwassenen die zorg zoeken voor aandoeningen van het bewegingsapparaat. De studies met fysieke functie/prestatie uitkomsten (niet zelf gerapporteerd), interventie completion rate en/of kosteneffectiviteit uitkomsten werden geïncludeerd. De kwaliteit van de geïncludeerde studies werd beoordeeld met behulp van Cochrane's risk-of-bias tool.

Tien studies die voldeden aan de inclusiecriteria werden opgenomen in de systematische review en meta-analyse (4 studies hadden een laag risico op vertekening). De meeste studies hadden betrekking op revalidatie voor of na een knie- of heupvervangende operatie.

Op grond van de resultaten was de gebruikelijke zorg niet superieur aan de revalidatie met synchrone TR. De uitkomsten (evenwicht, bewegingsbereik, kracht) waren vergelijkbaar tussen de groepen of zelfs iets beter in de TR-groepen. Er was geen groot verschil tussen de percentages voltooide interventies en de resultaten inzake kosteneffectiviteit (van 2 studies) gaven de voorkeur aan TR boven gebruikelijke zorg.

Klinische implicaties van dit onderzoek zouden kunnen zijn dat synchrone TR een haalbare alternatieve leveringsmethode is voor revalidatie bij oudere volwassenen met MSK-aandoeningen, vooral vóór of na een TKR/THR-operatie, aangezien het lijkt te resulteren in ten minste vergelijkbare fysieke verbeteringen als gebruikelijke zorg.

Jirasakulsuk N, Saengpromma P, Khruakhorn S.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Vergelijking van face-to-face vs. digitale levering van een artrosebehandelingsprogramma voor heup- of knieartrose

Artrose. JAMA Netw Open. 2022;5(11):e2240126. https://doi.org/10.1001/jamanetworkopen.2022.40126

In deze op een register gebaseerde cohortstudie uit Zweden was het doel de effectiviteit te evalueren van een digitale interventie in vergelijking met een traditionele face-to-face interventie bij het verminderen van pijn bij personen met osteoartritis (OA) van de knie of heup.

Alle patiënten met knie- of heup-OA die deelnamen aan een gestructureerde eerstelijnsbehandeling, face-to-face (F2F) of digitaal, in een eerstelijns setting in Zweden (tussen 1 april 2018 en 31 december 2019) werden geïncludeerd. Deelnemers werden uitgesloten als ze geen pijn hadden gerapporteerd bij 3-maanden follow-up, of als de adherentie aan de interventie minder dan 80% was.

De F2F-interventie omvatte oefening en educatie waarbij de oefening individueel werd afgestemd en twee keer per week gedurende 6 tot 8 weken werd begeleid. De digitale interventie werd geleverd via een mobiele app. De interventie omvatte educatie en bewegingsinhoud en quizzen over de educatieve onderwerpen die dagelijks werden geleverd. Het trainingsniveau was gebaseerd op de progressie van de deelnemers in het programma. Alle deelnemers hadden ook toegang tot fysiotherapeuten via asynchrone chat in de app en/of via de telefoon. De interventie duurde 12 weken.

De primaire uitkomst was het verschil tussen de groepen in "verandering in pijn" gemeten met 11-punts NRS bij baseline en bij 3 maanden follow-up. De andere geëvalueerde uitkomsten waren loopproblemen, gezondheidsgerelateerde levenskwaliteit, bereidheid tot chirurgie en angstvermijdend gedrag.

De studie omvatte 6946 deelnemers, met een gemiddelde leeftijd van 67 jaar (SD=9). Iets meer dan de helft van de deelnemers ontving de F2F-interventie en ongeveer 3/4 was vrouw.

Beide interventies resulteerden in klinisch zinvolle verbeteringen in pijn gedurende de 3 maanden. De digitaal geleverde interventie resulteerde in iets grotere verbeteringen dan de F2F-interventie (aangepast gemiddeld verschil, -0,93 [95% CI, -1,04 tot -0,81] punten). Er waren geen grote verschillen tussen de groepen in de secundaire uitkomsten.

Klinische implicaties Deze registry-based cohortstudie toonde aan dat mensen met knie of heup OA in dezelfde mate baat kunnen hebben bij een oefen- en educatie-interventie geleverd via een mobiele app als bij een F2F-interventie met twee keer per week gesuperviseerde oefentraining. Daarom kan digitaal geleverde heup/knie OA-revalidatie een haalbare methode zijn voor personen die zich liever binden aan een programma dat meer flexibiliteit biedt.

Jönsson T, Dell'Isola A, Lohmander LS, Wagner P, Cronström A.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Een app met ondersteuning op afstand zorgt voor een betere therapietrouw bij thuisoefenprogramma's dan papieren hand-outs bij mensen met musculoskeletale aandoeningen: een gerandomiseerde studie

Abstract

Vraag: Houden mensen met musculoskeletale aandoeningen zich beter aan hun thuisoefenprogramma's wanneer deze aan hen worden verstrekt op een app met ondersteuning op afstand in vergelijking met papieren hand-outs?

Opzet: Gerandomiseerd, parallel-groep onderzoek met intention-to-treat analyse.

Deelnemers: Tachtig deelnemers met musculoskeletale aandoeningen aan de bovenste of onderste ledematen werden gerekruteerd voor de proef. Elke deelnemer kreeg een 4-weeks oefenprogramma thuis voorgeschreven door een fysiotherapeut in een tertiair opleidingsziekenhuis in Australië. Deelnemers werden willekeurig toegewezen via een computer-gegenereerde verborgen blok randomisatie procedure aan ofwel interventie (n=40) of controle (n=40) groepen.

Interventie: Deelnemers in de interventiegroep ontvingen hun thuisoefenprogramma's op een app die gekoppeld was aan de vrij toegankelijke website www.physiotherapyexercises.com. Zij ontvingen ook aanvullende telefoongesprekken en motiverende tekstberichten. Deelnemers in de controlegroep ontvingen hun thuisoefenprogramma's als een papieren hand-out.

Uitkomstmaten: Blinde beoordelaars verzamelden de uitkomstmaten op de basislijn en na 4 weken. Het primaire resultaat was zelfgerapporteerde therapietrouw. Er waren vijf secundaire uitkomsten, die functionele prestaties, invaliditeit, patiënttevredenheid, perceptie van de effectiviteit van de behandeling, en verschillende aspecten van therapietrouw vastlegden.

Resultaten: Uitkomsten waren beschikbaar over 77 deelnemers. Het gemiddelde verschil tussen de groepen voor zelf-gerapporteerde trainingstrouw na 4 weken was 1,3/11 punten (95% CI 0,2 tot 2,3), ten gunste van de interventiegroep. Het gemiddelde verschil tussen de groepen voor functioneren was 0,9/11 punten (95% CI 0,1 tot 1,7) op de Patiënt-specifieke Functionele Schaal, ook in het voordeel van de interventiegroep. Er waren geen significante verschillen tussen de groepen voor de overige uitkomsten.

Conclusie: Mensen met musculoskeletale aandoeningen houden zich beter aan hun thuisoefenprogramma's wanneer de programma's worden aangeboden op een app met ondersteuning op afstand in vergelijking met papieren hand-outs; het klinisch belang van deze toegevoegde adherentie is echter onduidelijk.

Proefregistratie: ACTRN12616000066482. [Lambert TE, Harvey LA, Avdalis C, Chen LW, Jeyalingam S, Pratt CA, Tatum HJ, Bowden JL, Lucas BR (2017) An app with remote support achieves better adherence to home exercise programs than paper handouts in people with musculoskeletal conditions: a randomised trial. Tijdschrift voor Fysiotherapie 63: 161-167].

Trefwoorden: Oefentherapie; Mobiele toepassingen; Patiënt therapietrouw; Fysiotherapeutische modaliteiten.

Tara E Lambert, Lisa A Harvey, Christos Avdalis, Lydia W Chen, Sayanthinie Jeyalingam, Carin A Pratt, Holly J Tatum, Jocelyn L Bowden & Barbara R Lucas
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Verkenning van de ervaringen van patiënten en clinici met videoconsulten in de eerstelijnszorg: een systematische scoping review

Abstract

Background

Videoconsultatie (VC) is een opkomende consultatiemethode in het algemeen praktijk. De uitdagingen en voordelen van de implementatie worden niet noodzakelijkerwijs gerealiseerd tot het in gebruik is en ervaren wordt door patiënten en clinici. Tot op heden is er nog geen onderzoek gedaan naar de manier waarop patiënten en clinici VC ervaren in het algemeen praktijk.


Aim

De studie had tot doel de ervaringen van zowel patiënten als clinici met VC's in de eerstelijnszorg te onderzoeken.


Ontwerp en instelling

Er werd een systematische scoping review uitgevoerd van empirische studies.


Methode

Alle belangrijke databases werden doorzocht op empirische studies van elk ontwerp, gepubliceerd van 1 januari 2010 tot 11 oktober 2018 in de Engelse taal. Studies werden geïncludeerd waarbij synchrone VC's plaatsvonden tussen een patiënt en een clinicus in een eerstelijnszorgsetting. Uitkomsten van belang hadden betrekking op gebruikservaring. De kwaliteit van de geïncludeerde studies werd beoordeeld. Bevindingen werden geanalyseerd met behulp van narratieve synthese.


Resultaten

Zeven studies werden in de evaluatie opgenomen. Patiënten gaven aan tevreden te zijn met VC, en noemden kortere wachttijden en reiskosten als een voordeel. Patiënten en clinici vonden VC niet geschikt voor alle presentaties en alle situaties, en gaven de voorkeur aan een persoonlijk consult wanneer dit mogelijk was.


Conclusie

De bevindingen van deze scoping review tonen aan dat patiënten en clinici in de eerstelijnszorg zowel positieve als negatieve ervaringen melden bij het gebruik van VC's, en dat deze ervaringen tot op zekere hoogte contextafhankelijk zijn. VC is potentieel handiger voor patiënten, maar wordt niet als superieur beschouwd aan een persoonlijk consult. Ervaringen zijn nuttig bij de planning en implementatie van een VC-dienst.

Arun Thiyagarajan, BSc, MRCP, MRCGP, MPH, 1 Calum Grant, MPhys (Hons), 2 Frances Griffiths, PhD FRCGP, 3 , 4 en Helen Atherton, BSc (Hons), MSc, MPH, PhD 5 ,*
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Door patiënten gerapporteerde uitkomsten van orthopedische consulten op afstand via telegeneeskunde: Een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek

Abstract

Inleiding: Gedecentraliseerde diensten via outreachende praktijken of moderne technologie verminderen de reistijd van patiënten en de kosten voor de samenleving. Telegeneeskunde consultatie via videoconferentie is één van deze modaliteiten. Hier vergeleken we de door patiënten gerapporteerde gezondheidsuitkomsten en tevredenheid tussen consultaties met video-op afstand en standaard face-to-face orthopedische consultaties.


Methoden: Deze gerandomiseerde gecontroleerde studie omvatte twee parallelle groepen: (1) patiënten die een consult op afstand met video-ondersteuning kregen in een regionaal medisch centrum (RMC); en (2) patiënten die een standaardconsult kregen in de orthopedische polipraktijk van het Universitair Ziekenhuis van Noord-Noorwegen (UNN). Deze studie omvatte patiënten die verwezen werden naar of gepland waren voor een consult op de orthopedische polipraktijk. Na elk consult werd de tevredenheid van de patiënt bepaald aan de hand van door de patiënt ingevulde vragenlijsten met vragen over de door de patiënt gerapporteerde gezondheid (European quality of life five-dimension index (EQ-5D-3L)/European quality of life visual analogue scale (EQ-VAS) op drie niveaus) en vragen van een gevalideerde OutPatient Experiences Questionnaire (OPEQ).


Resultaten: Aan deze studie namen 389 patiënten deel, van wie er 199 een consultatie op afstand kregen en 190 een standaardconsultatie (totaal 559 consultaties). In totaal beoordeelde 99% van de gerandomiseerde RMC-patiënten en 99% van de gerandomiseerde UNN-patiënten het consult als zeer bevredigend of bevredigend. Bovendien gaf 86% van de gerandomiseerde RMC-patiënten de voorkeur aan een consult met video-assistentie als het volgende consult. Er werd geen verschil waargenomen in patiënt-gerapporteerde gezondheid na 12 maanden tussen de twee groepen. De EQ-5D indexscores waren 0,77 en 0,75 voor respectievelijk RMC- en UNN-gerandomiseerde patiënten (p = 0,42).


Discussie: We hebben geen verschil waargenomen in door de patiënt gerapporteerde tevredenheid en gezondheid (EQ-5D/EQ-VAS) tussen video-assisted en standaard consultaties, wat suggereert dat video-assisted consultatie op afstand veilig kan worden aangeboden aan sommige orthopedische patiënten. Bovendien koos een significant groot deel van de patiënten voor een consult met video-ondersteuning op afstand als hun volgende consult, wat de bevindingen van deze studie versterkt. De economische aspecten moeten echter worden beoordeeld voordat raadpleging met video-ondersteuning op grote schaal wordt aanbevolen.


Trefwoorden: telegeneeskunde; orthopedie; poliklinische patiënten; patiënttevredenheid; kwaliteit van leven; gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek; consulten op afstand; videoconferentie.

Astrid Buvik 1, Einar Bugge 2, Gunnar Knutsen 1, Arvid Småbrekke 1, Tom Wilsgaard 2 3
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Patiënttevredenheid en voorkeur van patiënten voor videoconsultaties

Abstract

Achtergrond: Een kwart van de patiënten in de V.S. heeft geen eerstelijnszorgverlener of heeft geen volledige toegang. Werk en persoonlijke verantwoordelijkheden concurreren ook met het vinden van geschikte, toegankelijke zorg. Zorg op afstand met het videoconsult vergemakkelijkt de toegang van patiënten tot zorg, maar of patiënten tevreden zijn met een videoconsult is onduidelijk.


Doelstelling: We evalueerden de tevredenheid van patiënten met en hun voorkeur voor telehealth-bezoeken in een telehealth-programma bij CVS MinuteClinics.

Opzet: Cross-sectioneel patiënttevredenheidsonderzoek.


Deelnemers: Patiënten waren ≥18 jaar oud, meldden zich in januari-september 2014 bij een MinuteClinic die telehealth aanbood, hadden symptomen die geschikt waren voor telehealthconsultatie, en stemden in met een telehealthbezoek wanneer de on-site zorgverlener bezet was.


Belangrijkste maten: Patiënten meldden hun leeftijd, geslacht en of ze een ziektekostenverzekering en/of een primaire zorgverlener hadden. Patiënten beoordeelden hun tevredenheid over het zien van diagnostische beelden, het horen en zien van de zorgverlener, de bekwaamheid van de assisterende on-site verpleegkundige, kwaliteit van zorg, gemak, en algemeen begrip. Patiënten beoordeelden telezorgbezoeken in vergelijking met traditionele bezoeken als beter (gedefinieerd als voorkeur voor telezorg), net zo goed (gedefinieerd als voorkeur voor telezorg), of slechter. Voorspellers van voorkeur voor of voorkeur van telehealth werden beoordeeld via multivariate logistische regressie.


Belangrijkste resultaten: In totaal hebben 1734 (54%) van 3303 patiënten de enquête ingevuld: 70% waren vrouwen, en 41% had geen gebruikelijke zorgplek. Tussen 94 en 99% gaf aan "zeer tevreden" te zijn over alle kenmerken van zorg op afstand. Een derde gaf de voorkeur aan een telehealth-bezoek boven een traditioneel bezoek aan huis. Nog eens 57% vond zorg op afstand prettig. Gebrek aan ziektekostenverzekering verhoogde de kans op voorkeur voor telehealth (OR = 0,83, 95 % CI, 0,72-0,97). Voorspellers van voorkeur voor telehealth waren vrouwelijk geslacht (OR = 1,68, 1,04-2,72) en zeer tevreden zijn met hun algemene begrip van telehealth (OR = 2,76, 1,84-4,15), kwaliteit van de ontvangen zorg (OR = 2,34, 1,42-3,87), en het gemak van telehealth (OR = 2,87, 1,09-7,94): Patiënten meldden een hoge tevredenheid met hun telehealth-ervaring. Gemak en waargenomen kwaliteit van zorg waren belangrijk voor patiënten, wat suggereert dat telehealth de toegang tot zorg kan vergemakkelijken.


Trefwoorden: toegang tot zorg; patiënttevredenheid; zorg op afstand.

Jennifer M Polinski 1, Tobias Barker 2, Nancy Gagliano 2, Andrew Sussman 2, Troyen A Brennan 2, William H Shrank 2
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Systematisch onderzoek naar de tevredenheid van patiënten en verzorgers over het videoconsult als een manier voor het leveren van zorg en zelfmanagement bij patiënten.

Abstract
Telehealth is een alternatieve methode voor het leveren van gezondheidszorg aan mensen die lange afstanden moeten afleggen voor routinegezondheidszorg. Het doel van deze systematische review was om te onderzoeken of patiënten en hun verzorgers die in landelijke en afgelegen gebieden wonen tevreden zijn met videoconsultatie als een manier van zorg bij het beheren van hun gezondheid. Een protocol werd geregistreerd bij PROSPERO internationaal prospectief register van systematische reviews (#CRD42017083597) en uitgevoerd in overeenstemming met de Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses (PRISMA) verklaring. Er werd systematisch gezocht in Ovid Medline, Embase, CINAHL, ProQuest Health Research Premium Collection, het Joanna Briggs Institute en de Cochrane Library. Studies van mensen die in landelijke en afgelegen gebieden wonen en die poliklinische afspraken voor een gezondheidstoestand bijwoonden via videoconsultatie werden opgenomen als de studies de tevredenheid van patiënten en/of zorgverleners over zorg op afstand maten. Gegevens over tevredenheid werden geëxtraheerd en beschrijvend samengevat. De methodologische kwaliteit van de geïncludeerde studies werd beoordeeld met behulp van een aangepaste versie van de McMaster Critical Review Forms for Quantitative or Qualitative Studies. Zesendertig studies van verschillende onderzoeksopzet en kwaliteit voldeden aan de inclusiecriteria. De uitkomsten van de tevredenheid met zorg op afstand werden gecategoriseerd in systeemervaring, informatiedeling, aandacht voor de consument en algehele tevredenheid. Er waren hoge niveaus van tevredenheid over al deze dimensies. Ondanks deze positieve bevindingen ontbreekt het in het huidige feitenmateriaal aan duidelijkheid over de wijze waarop tevredenheid wordt gedefinieerd en gemeten. Mensen die in landelijke en afgelegen gebieden wonen, zijn over het algemeen tevreden over zorg op afstand als een vorm van dienstverlening, omdat het de toegang tot de gezondheidszorg kan verbeteren en het ongemak van reizen kan voorkomen.

Joseph F Orlando 1, Matthew Beard 1, Saravana Kumar 2
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van fysiotherapie met telerevalidatie bij chirurgische patiënten: een systematische review en meta-analyse.

ACHTERGROND:

De laatste jaren hebben telerevalidatiediensten zich snel ontwikkeld, en patiënten waarderen voordelen zoals minder reisbarrières, flexibele oefentijden, en de mogelijkheid om vaardigheden beter te integreren in het dagelijks leven. De effecten van fysiotherapie met telerevalidatie op postoperatieve functionele uitkomsten in vergelijking met gebruikelijke zorg bij chirurgische populaties zijn echter nog steeds niet overtuigend.

DOELSTELLINGEN:

Onderzoeken van de effectiviteit van fysiotherapie met telerevalidatie op postoperatieve functionele uitkomsten en kwaliteit van leven bij chirurgische patiënten.

GEGEVENSBRONNEN:

Relevante studies werden verkregen uit MEDLINE, EMBASE, CINAHL, de Cochrane Library, PEDro, Google Scholar en het World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform.

SELECTIE VAN DE STUDIE:

Gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, gecontroleerde klinische proeven, quasi-gerandomiseerde onderzoeken en quasi-experimentele onderzoeken met vergelijkende controles werden opgenomen zonder beperkingen ten aanzien van de taal of de publicatiedatum.

GEGEVENSEXTRACTIE EN SYNTHESE:

De methodologische kwaliteit werd beoordeeld met behulp van de Cochrane risk of bias tool. Drieëntwintig dossiers werden geïncludeerd voor kwalitatieve synthese. Zeven studies kwamen in aanmerking voor kwantitatieve synthese over de kwaliteit van leven, en het totale gepoolde gestandaardiseerde gemiddelde verschil was 1,01 (95% betrouwbaarheidsinterval 0,18 tot 1,84), wat wijst op een toename ten gunste van telerevalidatie bij chirurgische patiënten.

BEPERKINGEN:

De verscheidenheid in inhoud van interventie en uitkomstmaten beperkte de uitvoering van een meta-analyse op alle klinische uitkomstmaten.

CONCLUSIES:

Fysiotherapie met telerevalidatie heeft de potentie om de kwaliteit van leven te verhogen, is haalbaar, en is ten minste even effectief als gebruikelijke zorg bij chirurgische populaties. Dit kan voldoende reden zijn om te kiezen voor fysiotherapie met telerevalidatie bij chirurgische populaties, hoewel de algehele effectiviteit op lichamelijke uitkomsten onduidelijk blijft. PROSPERO registratienummer: CRD42015017744.

M.A. van Egmond, M. van der Schaaf, T. Vredeveld, M.M.R. Vollenbroek-Hutten, M.I. van Berge Henegouwen, J.H.G. Klinkenbijl & R.H.H. Engelbert
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Internationaal kader van kerncompetenties voor fysiotherapeuten om kwaliteitszorg te leveren via videoconferentie

Het raamwerk van kerncompetenties voor fysiotherapeuten voor het leveren van kwaliteitszorg via videoconferenties is ontwikkeld met behulp van een internationaal consensusproces. Het internationale Delphi-panel bestond uit een stuurgroep, fysiotherapeutische clinici en onderzoekers, vertegenwoordigers van de fysiotherapie, een particuliere zorgverzekeraar en consumenten. Het uiteindelijke raamwerk omvatte 60 specifieke competenties op verschillende gebieden, waaronder: compliance, privacy/vertrouwelijkheid van de patiënt, veiligheid van de patiënt, technologische vaardigheden, levering van Telehealth, beoordeling/diagnose en planning en management van de zorg. Dit kader biedt een leidraad voor de kennis en vaardigheden die fysiotherapeuten en andere zorgverleners nodig hebben om zorg te verlenen via videoconferencing.

Deze studie werd gefinancierd door het National Health and Medical Research Council (NHMRC) Centre of Research Excellence.

Davies, L., Hinman, R.S., Russell, T., Lawford, B., Bennell, K., (2021). Een internationaal core capability framework voor fysiotherapeuten om kwaliteitszorg te leveren via videoconferencing: Een Delphi Studie. Tijdschrift voor fysiotherapie. DOI: https://doi.org/10.1016/j.phys.2021.09.001
PDF van studie
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Thuis oefenrevalidatie met telegeneeskunde na hartchirurgie.

We evaluated the feasibility of a home-based rehabilitation programme, which was designed to resemble an in-hospital rehabilitation programme. Patients who underwent cardiac surgery (EuroSCORE 0-10) followed a one-month home rehabilitation programme supervised by a nurse-tutor and a physiotherapist. Physiotherapy was performed at home with calisthenic exercises and bicycle-ergometer tests. Patients transmitted the recorded ECGs by telephone to a service centre. They also performed a 6-minute walking test and filled in a satisfaction questionnaire at the end of the programme. A total of 47 patients were enrolled in the study. There were 3050 telephone calls, of which 3012 (99%) were scheduled and 38 were unscheduled. No further action was required in 95% of calls. There were 809 sessions for calisthenic exercises and 1039 for exercise training. There was a significant increase in the 6-minute walking test distance at the end of the programme compared to the baseline (404 m vs. 307 m, P < 0.001). Patient satisfaction, as measured in a questionnaire, was about 95% overall. This type of home rehabilitation using telemedicine appears to be worth implementing in selected categories of patients.

Scalvini S1, Zanelli E, Comini L, Tomba MD, Troise G Giordano A
PubMed
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van een internet-ondersteunde training in oefeningen en pijnbeheersing voor personen met chronische kniepijn: een gerandomiseerde studie

Achtergrond: Effectieve, toegankelijke biopsychosociale behandelingen zijn nodig om chronische kniepijn op bevolkingsniveau te behandelen.

Doelstelling: Het evalueren van de effectiviteit van via het internet toegediende, door een fysiotherapeut voorgeschreven thuisoefeningen en vaardigheidstraining voor pijnbestrijding (PCST).

Opzet: Pragmatisch parallel-groep gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek. (Australian New Zealand Clinical Trials Registry: ACTRN12614000243617)

Setting: Gemeenschap (Australië).

Patiënten: 148 personen van 50 jaar of ouder met chronische kniepijn.

Interventie: De interventie werd geleverd via het internet en omvatte educatief materiaal, 7 videoconferentie (Skype [Microsoft]) sessies met een fysiotherapeut voor thuisoefeningen, en een PCST-programma gedurende 3 maanden. De controle bestond uit educatief materiaal via internet.

Metingen: Primaire uitkomsten waren pijn tijdens lopen (11-punts numerieke beoordelingsschaal) en fysieke functie (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index) na 3 maanden. Secundaire uitkomsten waren kniepijn, kwaliteit van leven, globale verandering (algemeen, pijn en functionele status), artritis-zelfredzaamheid, coping, en pijn catastroferen. De uitkomsten werden ook gemeten na 9 maanden.

Resultaten: Van de ingeschreven deelnemers vulden 139 (94%) de primaire uitkomstmaten in na 3 maanden en 133 (90%) de secundaire uitkomstmaten na 9 maanden; er werd meervoudige imputatie gebruikt voor ontbrekende gegevens. De interventiegroep rapporteerde significant meer verbetering in pijn (gemiddeld verschil, 1.6 eenheden [95% CI, 0.9 tot 2.3 eenheden]) en fysiek functioneren (gemiddeld verschil, 9.3 eenheden [CI, 5.9 tot 12.7 eenheden]) dan de controlegroep na 3 maanden, en de verbeteringen werden bestendigd na 9 maanden (gemiddelde verschillen, 1.1 eenheden [CI, 0.4 tot 1.8 eenheden] en 7.0 eenheden [CI, 3.4 tot 10.5 eenheden], respectievelijk). Deelnemers aan de interventie vertoonden significant meer verbetering in de meeste secundaire uitkomsten dan deelnemers aan de controle. Op beide tijdstippen rapporteerden significant meer interventiedeelnemers globale verbeteringen.

Beperking: Deelnemers waren niet geblindeerd.

Conclusie: Voor personen met chronische kniepijn geven door het internet geleverde, door een fysiotherapeut voorgeschreven oefeningen en PCST klinisch zinvolle verbeteringen in pijn en functie die ten minste 6 maanden aanhouden.

Primaire financieringsbron: National Health and Medical Research Council.

Kim L. Bennell, BAppSci(Physio), PhD; Rachel Nelligan, BPhysio; Fiona Dobson, BAppSci(Physio), PhD; Christine Rini, PhD; Francis Keefe, BA, MS, PhD; Jessica Kasza, BSc(Hons), PhD; Simon French, BAppSc(Chiro), MPH, PhD; Christina Bryant, MA(Clin Psych), PhD; Andrew Dalwood, BAppSci(Physio), GradDipManipTherapy; J. Haxby Abbott, PhD, DPT; Rana S. Hinman, BPhysio(Hons), PhD
Annalen van Interne Geneeskunde
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Voordelen van een programma voor lichaamsbeweging thuis bij ouderen met diabetes mellitus type 2

Een programma van lichaamsbeweging thuis verbetert de levenskwaliteit, de glycemische controle en het gewicht bij type 2 diabetespatiënten ouder dan 60 jaar.

Ferrer-García JC1, Sánchez López P, Pablos-Abella C, Albalat-Galera R, Elvira-Macagno L, Sánchez-Juan C, Pablos-Monzó A.
Endocrinol Voeding
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Een gerandomiseerde gecontroleerde studie van telerevalidatie thuis voor post-knie arthroplastie.

Telerevalidatie thuis is minstens even doeltreffend als de gebruikelijke zorg en heeft het potentieel om de toegang tot therapie te vergroten in gebieden met snelle internetdiensten.

Tousignant M, Moffet H, Boissy P, Corriveau H, Cabana F, Marquis F.
J Telemed Telecare. 2011;17(4):195-8. Epub 2011 Mar 11.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Heeft inzet voor revalidatie invloed op het klinisch resultaat van totale heup resurfacing arthroplastiek?

Patiënten die zich meer inzetten voor hun therapie na de heupresurfacing, konden weer beter functioneren en waren meer tevreden na hun operatie.

Marker DR, Seyler TM, Bhave A, Zywiel MG, Mont MA.
J Orthop Surg Res. 2010 Mar 22;5:20.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van een web-gebaseerde fysieke activiteitsinterventie bij patiënten met knie- en/of heupartrose: gerandomiseerde gecontroleerde trial.

Join2move (webgebaseerde interventie) resulteerde in veranderingen in de gewenste richting voor verschillende primaire en secundaire uitkomsten. Gezien de voordelen en de zelfhulpvorm, zou Join2move een onderdeel kunnen zijn in de inspanning om PA te verbeteren bij sedentaire patiënten met knie en/of heup OA.

Bossen D1, Veenhof C, Van Beek KE, Spreeuwenberg PM, Dekker J, De Bakker DH.
Nederlands Instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg (NIVEL), Utrecht, Nederland
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effectiviteit van manuele fysiotherapie en oefeningen bij osteoartritis van de knie. Een gerandomiseerde, gecontroleerde studie.

Een combinatie van manuele fysiotherapie en gesuperviseerde oefeningen levert functionele voordelen op voor patiënten met osteoartritis van de knie en kan de noodzaak van een chirurgische ingreep uitstellen of voorkomen.

Deyle GD, Henderson NE, Matekel RL, Ryder MG, Garber MB, Allison SC.
Ann Intern Med. 2000 Feb 1;132(3):173-81.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effect van een thuisoefenprogramma op het functioneel herstel na revalidatie na een heupfractuur.

Belang Voor veel ouderen blijven er na een heupfractuur langdurige functionele beperkingen bestaan. De doeltreffendheid van een oefenprogramma thuis met minimale supervisie na het beëindigen van de formele heupfractuurrevalidatie is niet aangetoond.

Doelstelling Nagaan of een oefenprogramma thuis met minimaal contact met een fysiotherapeut de functie verbeterde na beëindiging van de formele heupfractuurrevalidatie.

Design, Setting, and Participants Gerandomiseerde klinische studie uitgevoerd van september 2008 tot oktober 2012 in de huizen van 232 functioneel beperkte oudere volwassenen die traditionele revalidatie na een heupfractuur hadden voltooid.

Interventies De interventiegroep (n = 120) kreeg functiegerichte oefeningen (zoals opstaan uit een stoel, traplopen) aangeleerd door een fysiotherapeut en zelfstandig uitgevoerd door de deelnemers thuis gedurende 6 maanden. De aandachtscontrolegroep (n = 112) kreeg thuis- en telefonische cardiovasculaire voedingseducatie.

Belangrijkste uitkomsten en maatregelen Fysieke functie beoordeeld op baseline, 6 maanden (d.w.z. na voltooiing van de interventie), en 9 maanden door geblindeerde beoordelaars. Het primaire resultaat was verandering in functie na 6 maanden gemeten met de Short Physical Performance Battery (SPPB; bereik 0-12, hogere score wijst op betere functie) en de Activity Measure for Post-Acute Care (AM-PAC) mobiliteit en dagelijkse activiteit (bereik, 23-85 en 9-101, hogere score wijst op betere functie).

Results  Among the 232 randomized patients, 195 were followed up at 6 months and included in the primary analysis. The intervention group (n=100) showed significant improvement relative to the control group (n=95) in functional mobility (mean SPPB scores for intervention group: 6.2 [SD, 2.7] at baseline, 7.2 [SD, 3] at 6 months; control group: 6.0 [SD, 2.8] at baseline, 6.2 [SD, 3] at 6 months; and between-group differences: 0.8 [95% CI, 0.4 to 1.2], P < .001; mean AM-PAC mobility scores for intervention group: 56.2 [SD, 7.3] at baseline, 58.1 [SD, 7.9] at 6 months; control group: 56 [SD, 7.1] at baseline, 56.6 [SD, 8.1] at 6 months; and between-group difference, 1.3 [95% CI, 0.2 to 2.4], P = .03; and mean AM-PAC daily activity scores for intervention group: 57.4 [SD, 13.7] at baseline, 61.3 [SD, 15.7] at 6 months; control group: 58.2 [SD, 15.2] at baseline, 58.6 [SD, 15.3] at 6 months; and between-group difference, 3.5 [95% CI, 0.9 to 6.0], P = .03). In multiple imputation analyses, between-group differences remained significant for SPPB and AM-PAC daily activity, but not for mobility. Significant between-group differences persisted at 9 months for all functional measures with and without imputation.

Conclusies en relevantie Onder patiënten die de standaard revalidatie na een heupfractuur hadden voltooid, resulteerde het gebruik van een functioneel georiënteerd oefenprogramma thuis in een bescheiden verbetering van de fysieke functie 6 maanden na randomisatie. Het klinisch belang van deze bevindingen moet nog worden bepaald.

Trial Registration clinicaltrials.gov Identifier: NCT00592813

Nancy K. Latham, Bette Ann Harris, et al.
JAMA, 2014; 311 (7): 700 DOI: 10.1001/jama.2014.469
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effecten van een thuisprogramma op kracht, loopsnelheid en functie na totale heupprothese.

Het ontworpen thuisprogramma was effectief in het verbeteren van de heupspierkracht, de loopsnelheid en de functie bij patiënten na THR die het programma ten minste 3 keer per week beoefenden, maar de naleving van dit thuisprogramma kan een probleem zijn.

Jan MH, Hung JY, Lin JC, Wang SF, Liu TK, Tang PF.
J Orthop Surg Res. 2010 Mar 22;5:20.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Effecten van live, videotape of schriftelijke instructie op het leren van een oefenprogramma voor de bovenste extremiteit.

Live en videotaped modeling zijn effectiever dan een hand-out alleen voor het bereiken van de nauwkeurigheid van de uitvoering van een basis oefenprogramma, zoals gemeten door onmiddellijke en vertraagde retentietests.

Reo JA, Mercer VS.
Fysiotherapie 2004; 84:622-33.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Evaluatie van de therapietrouw, de impact op de levenskwaliteit en de kosteneffectiviteit van een "test in-train out" oefenprogramma voor patiënten met claudicatio intermittens.

Een Test-in/Train-out programma zorgde voor een gunstige therapietrouw, QoL impact en kosteneffectiviteit bij patiënten met IC.

Malagoni AM, Vagnoni E, Felisatti M, Mandini S, Heidari M, Mascoli F, Basaglia N, Manfredini R, Zamboni P, Manfredini F.
Circ J. 2011;75(9):2128-34. Epub 2011 Jun 28.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Lichaamsbeweging in combinatie met voorlichting voorkomt waarschijnlijk het risico op lage rugpijn

De resultaten van deze systematische review en meta-analyse van RCT's wijzen erop dat lichaamsbeweging in combinatie met voorlichting het risico op LBP waarschijnlijk zal verminderen en dat lichaamsbeweging alleen het risico op een episode van LBP en ziekteverzuim als gevolg van LBP kan verminderen, althans op de korte termijn. Het beschikbare bewijs suggereert dat educatie alleen, ruggordels, schoenzolen en ergonomie LBP niet voorkomen. Het is niet zeker of scholing, training of ergonomische aanpassingen ziekteverzuim als gevolg van LBP voorkomen, omdat de kwaliteit van het bewijsmateriaal zeer laag is.

Daniel Steffens, PhD; Chris G. Maher, PhD; Leani S. M. Pereira, PhD; Matthew L Stevens, MScMed (Clin Epi); Vinicius C. Oliveira, PhD; Meredith Chapple, BPhty; Luci F. Teixeira-Salmela, PhD; Mark J. Hancock, PhD
Preventie van lage rugpijn. Een systematisch overzicht en meta-analyse
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Interventies ter verbetering van de therapietrouw bij chronische musculoskeletale pijn bij volwassenen.

Interventies zoals gesuperviseerde of geïndividualiseerde oefentherapie en zelfmanagementtechnieken kunnen de therapietrouw bij lichaamsbeweging verbeteren. Er is echter behoefte aan gerandomiseerde onderzoeken van hoge kwaliteit met een follow-up op lange termijn, waarin expliciet aandacht wordt besteed aan de therapietrouw bij oefeningen en lichaamsbeweging. In toekomstige studies moet consequent gebruik worden gemaakt van een gevalideerde standaardmaat voor de mate van therapietrouw.

Jordan JL1, Holden MA, Mason EE, Foster NE.
1Arthritis Research Campaign National Primary Care Centre Primary Care Sciences, Keele University, Keele, Staffordshire, UK, ST5 5BG.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Kniestijfheid na voorste kruisband reconstructie: de incidentie en geassocieerde factoren van kniestijfheid na voorste kruisband reconstructie.

We reviewed 100 patients retrospectively following primary ACL reconstruction with quadruple hamstring autografts to evaluate the incidence and factors associated with postoperative stiffness. Stiffness was defined as any loss of motion using the contra-lateral leg as a control. The median delay between injury and operation was 15 months. The incidence of stiffness was 12% at 6 months post-reconstruction. Both incomplete attendance at physiotherapy (p<0.005) and previous knee surgery (p<0.005) were the strongest predictors of the stiffness....

(You can also check https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0968016008002469)

Robertson GA, Coleman SG, Keating JF.
Knee. 2009 Aug;16(4):245-7. Epub 2009 Jan 31.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

"Patiënten zullen zich beter aan de regels houden als ze financieel betrokken zijn bij hun herstel"

In de gedragseconomie is het begiftigingseffect (ook wel afstotingsaversie genoemd) de hypothese dat mensen meer waarde aan dingen toekennen alleen omdat ze die bezitten. Dit wordt geïllustreerd door het feit dat mensen meer zullen betalen om iets te behouden dat zij bezitten dan om iets te verkrijgen dat iemand anders bezit - zelfs wanneer er geen reden is om eraan te hechten, of zelfs wanneer het voorwerp slechts enkele minuten geleden werd verkregen.

Gifteffect
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Tevredenheid van patiënten over gezondheidszorgdiensten en perceptie van in-home telerevalidatie en tevredenheid van fysiotherapeuten over technologie voor post-knie arthroplastiek: een embedded studie in een gerandomiseerde trial.

Aangezien de tevredenheid van de patiënt belangrijk is voor het behoud van de motivatie en de therapietrouw en de tevredenheid van de beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg groot moet zijn, willen nieuwe behandelingen in de praktijken ingang vinden, tonen de resultaten aan dat telerevalidatie thuis een veelbelovend alternatief lijkt te zijn voor traditionele face-to-face-behandelingen.

Tousignant M, Boissy P, Moffet H, Corriveau H, Cabana F, Marquis F, Simard J.
Telemed J E Health. 2011 Jun;17(5):376-82. Epub 2011 Apr 14.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Fysiotherapie instructievideo kan net zo goed zijn als een persoonlijk bezoek voor schouder revalidatie oefeningen

Achtergrond en doel

Het nauwkeurig uitvoeren van fysiotherapie-oefeningen kan moeilijk zijn. In dit veranderende klimaat in de gezondheidszorg is het belangrijk om voortdurend te zoeken naar betere methoden om patiënten voor te lichten. Het gebruik van hand-outs, persoonlijke demonstratie en video-instructie zijn allemaal mogelijke manieren om de juiste oefenvorm aan te leren. Het doel van deze studie was te onderzoeken of een video met gecorrigeerde fouten (CEV) even effectief zou zijn als een eenmalig bezoek aan een fysiotherapeut (PT) om gezonde proefpersonen te leren hoe ze vier verschillende schouderrevalidatie-oefeningen correct moeten uitvoeren.

Opzet van de studie

Dit was een prospectieve, enkelblinde interventiestudie.

Methoden

Achtenvijftig proefpersonen zonder schouderklachten werden gerekruteerd uit twee instellingen en gerandomiseerd in een van de twee groepen: de CEV groep (30 proefpersonen) kreeg een CEV bestaande uit vier schouderoefeningen, terwijl de fysiotherapie groep (28 proefpersonen) een sessie kreeg met een PT en een hand-out van hoe de oefeningen te doen. Elke proefpersoon oefende de oefeningen gedurende een week en werd vervolgens bij een volgend bezoek op video opgenomen. Video's werden gescoord met de schouder examen assessment tool (SEAT) gemaakt door de auteurs.

Resultaten

Er was geen verschil tussen de groepen op de totale SEAT-score (13,66 ± 0,29 vs 13,46 ± 0,30 voor CEV vs PT, p = 0,64, 95% CI [-0,06, 0,037]). De gemiddelde scores voor de afzonderlijke oefeningen vertoonden ook geen significant verschil.

Conclusie/Klinische relevantie

Deze resultaten tonen aan dat de goedkope en toegankelijke CEV even nuttig is als directe instructie bij het aanleren van de juiste schouderrevalidatie-oefeningen.

Niveau van bewijs

1b

David J. Berkoff, sportarts en universitair hoofddocent orthopedie aan de Universiteit van North Carolina, Chapel Hill (VS)
Amerikaanse Medische Vereniging voor Sportgeneeskunde
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Door een fysiotherapeut gestuurde revalidatieoefeningen in de ambulante of thuissituatie verbeteren kracht, loopsnelheid en cadans na een electieve totale heupprothese: een systematische review

Door een fysiotherapeut gestuurde revalidatie-oefeningen blijken even doeltreffend te zijn, of ze nu zonder toezicht thuis worden uitgevoerd of onder toezicht van een fysiotherapeut in een poliklinische omgeving.

Corinne L. Coulter, Jennie M. Scarvell, Teresa M. Neeman, Paul N. Smith
Australische Vereniging voor Fysiotherapie
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Fysiotherapeutisch oefenprogramma voor hemofiliepatiënten.

Achtergrond: Regelmatige fysiotherapie kan de stabiliteit en flexibiliteit van gewrichten verbeteren en het bloedingsrisico bij patiënten met hemofilie verminderen. Om de afspraken voor de patiënten te verminderen en om bewegen een onderdeel van het dagelijks leven te maken, werd een geïndividualiseerd thuisoefenprogramma (HEP) ontworpen. Met terugwerkende kracht werd het aantal bloedingen tijdens het HEP vergeleken met het aantal bloedingen ervoor.

Methode: 8 patiënten tussen 4 en 16 jaar met hemofilie A werden geëvalueerd. Bij aanvang en na 13 maanden ondergingen de patiënten een bewegingsanalyse via topografische echografie. Op basis van de resultaten en klinische bevindingen werd een geïndividualiseerd HEP opgesteld. Gestandaardiseerde scores voor de klinische evaluatie en de patiëntgebaseerde evaluatie van oefeningen werden ontworpen. Bij elke afspraak werden de oefeningen individueel aangepast.

Results: Patients exercised in median 1.7 times a week. No training related bleeds occurred. 7 of 8 patients showed reduced joint and/or muscle bleeds (p<0.02). Clinical scores raised slightly in every patient. However the second motion analysis of squat and gait showed a worsening in 7 of 8 patients (p>0.05).

Conclusie: Een HEP kan helpen om de lichamelijke conditie en coördinatie te verbeteren en kan de bloedingsneiging verminderen, maar moet regelmatig worden uitgevoerd. Patiënten zijn geïnteresseerd, maar de motivatie om thuis te trainen is laag. Stoornissen gemeten door bewegingsanalyse lijken niet voldoende beïnvloed te worden door ons surrogaat trainingsprogramma.

© Georg Thieme Verlag KG Stuttgart - New York.

Pierstorff K, Seuser A, Weinspach S, Laws HJ.
Klin Padiatr. 2011 May;223(3):189-92. Epub 2011 Apr 21.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Preoperatieve thuiskinesitherapie versus gebruikelijke zorg om de functionele gezondheid te verbeteren van kwetsbare oudere volwassenen die een electieve totale heupartroplastiek ondergaan: een piloot gerandomiseerde gecontroleerde studie.

Intensieve preoperatieve training thuis is haalbaar voor kwetsbare oudere patiënten die wachten op THA en leidt tot relevante veranderingen in functionele gezondheid. Een grotere multicenter gerandomiseerde gecontroleerde studie is in uitvoering om de (kosten-)effectiviteit van preoperatieve training te onderzoeken.

Oosting E, Jans MP, Dronkers JJ, Naber RH, Dronkers-Landman CM, Appelman-de Vries SM, van Meeteren NL.
Arch Phys Med Rehabil. 2012 Apr;93(4):610-6. Epub 2012 Feb 24.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Aanvulling van een thuis-oefenprogramma met een lesprogramma voor mensen met osteoartritis van de knieën: een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek en gezondheidseconomische analyse.

Op basis van dit bewijsmateriaal kan met vertrouwen worden verwacht dat de aanvulling van een thuis-oefenprogramma met een 8 weken durend klas-oefenprogramma kleine verbeteringen in de locomotorische functie en klinisch belangrijke verminderingen in pijn zal opleveren. Het wordt aanbevolen dat toekomstig onderzoek methoden onderzoekt om de therapietrouw met thuisoefenprogramma's te verhogen en de impact van deze interventies in de eerstelijnsgezondheidszorg evalueert, waar de meeste patiënten met knie-artrose worden behandeld.

McCarthy CJ, Mills PM, Pullen R, Richardson G, Hawkins N, Roberts CR, Silman AJ, Oldham JA.
Health Technol Assess. 2004 Nov;8(46):iii-iv, 1-61.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Aanvulling van een thuis-oefenprogramma met een lesprogramma voor mensen met osteoartritis van de knieën: een gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek en gezondheidseconomische analyse.

Op basis van dit bewijsmateriaal kan met vertrouwen worden verwacht dat de aanvulling van een thuis-oefenprogramma met een 8 weken durend klas-oefenprogramma kleine verbeteringen in de locomotorische functie en klinisch belangrijke verminderingen in pijn zal opleveren. Het wordt aanbevolen dat toekomstig onderzoek methoden onderzoekt om de therapietrouw met thuisoefenprogramma's te verhogen en de impact van deze interventies in de eerstelijnsgezondheidszorg evalueert, waar de meeste patiënten met knie-artrose worden behandeld.

McCarthy CJ, Mills PM, Pullen R, Richardson G, Hawkins N, Roberts CR, Silman AJ, Oldham JA.
Health Technol Assess. 2004 Nov;8(46):iii-iv, 1-61.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Kracht-balans training op basis van tabletten om zelfstandig wonende ouderen te motiveren en hun therapietrouw te verbeteren: deel 2 van een fase II preklinische verkennende studie.

Een op een tablet gebaseerd kracht-balans trainingsprogramma dat het mogelijk maakt om zelfstandig wonende ouderen te monitoren en te helpen terwijl ze thuis trainen, was effectiever in het verbeteren van het looppatroon en de fysieke prestaties in vergelijking met een op een brochure gebaseerd programma. Sociale of individuele motivatiestrategieën waren even effectief. De meest opvallende verschillen werden waargenomen tussen actieve en inactieve deelnemers. Deze bevindingen suggereren dat bij oudere volwassenen een tablet-gebaseerde interventie de therapietrouw verbetert; het is dus een effectieve manier om het looppatroon te verbeteren.

van Het Reve E, Silveira P, Daniel F, Casati F, de Bruin ED.
1Institute of Human Movement Sciences and Sport, Department of Health Sciences and Technology, ETH Zürich, Zürich, Zwitserland
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

De invloed van de therapeut-patiënt relatie op het behandelingsresultaat in de fysieke revalidatie: een systematische review.

Uit dit overzicht blijkt dat de alliantie tussen therapeut en patiënt een positief effect heeft op het resultaat van de behandeling in een fysieke revalidatieomgeving; er is echter meer onderzoek nodig om de sterkte van deze associatie te bepalen.

Hall AM, Ferreira PH, Maher CG, Latimer J, Ferreira ML.
Phys Ther. 2010 Aug;90(8):1099-110. Epub 2010 Jun 24.
Bekijk studie (opent in nieuw venster)

Videotape instructie versus illustraties voor het beïnvloeden van de kwaliteit van prestatie, motivatie en vertrouwen om eenvoudige en complexe oefeningen uit te voeren bij gezonde proefpersonen.

De bevindingen suggereerden dat dynamische modellering via videoband effectiever was dan statische illustraties voor het bevorderen van de juiste vorm van de oefeningen. Bovendien bleek videobandmodellering geschikter om vertrouwen en motivatie aan te moedigen in een oefenomgeving zonder toezicht, zoals een oefenprogramma thuis.

(zie ook https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09593980290058454)

Weeks, Brubaker, Byrt, Davis, Hamann & Reagan
Fysiotherapie Theorie en praktijk, Volume 18, Nummer 2, 1 juni 2002 , pp. 65-73(9).
Bekijk studie (opent in nieuw venster)